خدیجة الکبری مشهور به أمّ المؤمنین، اول زن پیغمبر اسلام است که دختر خویلد بن اسد بن عبدالعزّی بن قُصیّ از اشراف قریش بود. مادر مشارٌالیها فاطمه بنت زائدة الاصم از اولاد عامر بن لُؤَی است.
بزمان جاهلیت خدیجه را طاهره می گفتند و حضرت رسالت لقب «کبری» به او داد.
قبل از بعثت این زن به ازدواج پیغمبر اسلام درآمد و حضرت صدیقۀ طاهره فاطمۀ زهرا و قاسم و طیب و طاهر از بطن اوست.
خدیجه کبری پیش از همۀ زنان قبول اسلام و ایمان نمود و مدت ٢٤ سال و اندی دورۀ زندگی او با پیغمبر بود و بعد از آن بسرای دیگر شتافت.
از وسائل ظاهری که موجب پیشرفت کار نبوت شد، ثروت خدیجه را ذکر کرده اند.
عایشه روایت می کند که :
پیغمبر همواره خدیجه را وصف و ثنا میکرد تا روزی غیرت بر من عارض شد و رشک بردم و گفتم : خدیجه بیش از پیرزنی نبوده است، خداوند عالمیان مر تو را بهتر از آن عنایت کرده. پیغمبر اسلام دلتنگ شد و گفت : نه، والله به بهتر از خدیجه تاکنون نایل نشده ام، در وقتی که تمام مردم کافر بودند، او مرا تصدیق میکرد، در اوانی که هیچکس بمعاونت من نمیپرداخت او به ثروت خود با من مؤاسات کرد و خداوند از بطن او چند فرزند بمن عطا فرمود. عایشه گفت چون این کلمات را از حضرت پیغمبر استماع کرد بر خود مخمر کردم که من بعد از خدیجه بد نگویم.
خدیجه سه سال قبل از هجرت در سن شصت و پنج سالگی در مکۀ معظمه بدار بقا شتافت. بنابراین تاریخ مزاوجت او با حضرت رسول، بیست وهفت سال و چند ماه قبل از هجرت اتفاق افتاده است.
خدیجة الکبری، زنی عاقل و باثروت بود و پیغمبر اسلام در حق او گفته است : خدیجة خیرنساء عالمها.

أُمّ المُؤْمِنِين
(68 - 3 ق.ه. 556 - 620 م.)
خديجة بنت خويلد بن أسد بن عبد العزى،
من قريش :
زوجة رسول الله صلّى الله عليه و سلّم الأولى،
و كانت أسنّ منه بخمس عشرة سنة.
ولدت بمكة،
و نشأت في بيت شرف و يسار،
و مات أبوها يوم الفجار،
و تزوجت بأبي هالة بن زرارة التميمي
فمات عنها.
و كانت ذات مال كثير
و تجارة تبعث بها إلى الشام،
تستأجر الرجال
و تدفع المال مضاربة.
فلما بلغ رسول الله صلّى الله عليه و سلّم
الخامسة و العشرين
خرج في تجارة لها إلى سوق بصرى (بحوران)
و عاد رابحا،
فدست له من عرض عليه الزواج بها،
فأجاب،
فأرسلت إلى
عمها (عمرو بن أسعد بن عبد العزى)
فحضر
و تزوجها رسول الله (قبل النبوة)
فولدت له
القاسم (و كان يكنى به)
و عبد الله (و هو الطاهر و الطيب)
و زينب
و رقية
و أم كلثوم
و فاطمة (س).
و كان بين كل ولدين سنة.
و كانت تسترضع لهم
و تهيّئ ذلك قبل أن تلد.
و لما بعث رسول الله صلّى الله عليه و سلّم
دعاها إلى الإسلام،
فكانت أول من أسلم
من الرجال و النساء.
و مكثا يصليان سرا
إلى أن ظهرت الدعوة.
كانت تكنى بأم هند
(و هند من زوجها الأول)
و أولاد النبي صلّى الله عليه و سلّم كلهم منها،
غير إبراهيم ابن مارية.
و لعبد الحميد الزهراوي كتاب في أخبارها سماه
«خديجة أم المؤمنين - ط»
و مثله لبثينة توفيق.
و كانت وفاة خديجة بمكّة.